In ‘Hoe is het met?’ interviewen we dj’s, nieuwslezers en beleidsmakers die niet meer op de landelijke radio te horen zijn, maar dat voorheen wel waren.

Martijn Grimmius was twintig jaar lang verslaggever op NPO Radio 1. In die hoedanigheid werd hij tot twee keer toe genomineerd voor de RadioFreak Award voor Beste Verslaggever. In 2019 stopte Martijn bij Radio 1, om aan de slag te gaan als woordvoerder bij de overheidsorganisatie Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO).

Waarom vertrok je in 2019 bij Radio 1?
“Het programma waarvoor ik werkte’, Spraakmakers’, was ruim een jaar eerder van start gegaan als opvolger van ‘De Ochtend’. Het nieuwe format bood helaas minder ruimte voor verslaggeving. Waar er eerst nog volop ruimte was voor spannende live verslaggeving of bijzondere reportages vanuit het buitenland, was het nieuwe format geïnspireerd op een talkshow waarin het vooral draait om de gesprekken in de studio. Het zwaartepunt van mijn rol kwam steeds meer te liggen op bureauredactie en montages van audio-instarts. Voor mijn gevoel was het niet meer een plek waar ik me als radiomaker kon ontwikkelen.”

Je bent nu woordvoerder bij DUO. Een heel andere baan dan journalist, waarom koos je voor die stap?
“Het is zeker een andere baan dan journalist en tegelijkertijd heeft het ook veel raakvlakken. De basiseigenschap van een journalist: nieuwsgierigheid, is ook in dit vak een belangrijke voorwaarde. Een andere overeenkomst is het vertellen van verhalen. De uitvoeringsorganisaties van de Rijksoverheid staan momenteel volop in de belangstelling. De ervaring die ik heb opgedaan als verslaggever gebruik ik nu om verhalen over DUO voor het voetlicht te brengen.”

“Op het medium radio was ik nog lang niet uitgekeken, maar als persoon wil je je ook verder ontwikkelen”

Je werkte 20 jaar bij de radio, was je er dan op uitgekeken?
“Nee, integendeel. Radio is een fantastisch medium. Als jongetje van 14 droomde ik ervan om ooit in Hilversum te mogen werken. Wellicht als ik 40 ben, dacht ik. Het ging allemaal wat sneller. Voor mijn veertigste heb ik heel veel radiodromen waargemaakt. Op het medium zelf ben ik nog lang niet uitgekeken, maar als persoon wil je je soms ook verder ontwikkelen. Dat kan nu op deze plek beter dan op de plek waar ik zat.”

De laatste jaren maken steeds meer journalisten de overstap naar het woordvoerderschap. Daar is ook regelmatig kritiek op: het aantal woordvoerders blijft groeien, maar het aantal journalisten neemt af. Begrijp je die kritiek?
“Ja, die kritiek begrijp ik. Maar die kritiek komt ook mede voort uit een tegengesteld beeld van de twee beroepsgroepen die er volgens mij niet altijd hoeft te zijn. Vanuit mijn rol als woordvoerder zie ik nu dat sommige zaken toch echt wat genuanceerder liggen dan hoe ze worden gepresenteerd. Tegelijkertijd begrijp ik ook wel dat je als journalist een verhaal graag een krachtige oneliner wilt meegeven. Dat deed ikzelf ook. Als je aan beide kanten meer ruimte laat voor nuance en elkaar vertrouwt, dan kom je naar mijn idee veel dichter bij het verhaal dat er werkelijk toe doet.”

In 2015 en 2016 werd je genomineerd voor de RadioFreak Award voor Beste Verslaggever, hoe was dat?
“Ik vond het bijzonder eervol, temeer omdat de nominatie plaatsvond vanuit een selectie van radioprofessionals. Helaas, net niet gewonnen. Jack van Gelder en Gio Lippens wonnen die jaren. Twee mannen bij wie het verslaggeversbloed rijkelijk door de aderen stroomt. Geen straf om van te verliezen.”

“Als je de hele dag naar Radio 1 luistert, hoor je vaak hetzelfde voorbijkomen”

Luister je nu als journalist-af anders naar Radio 1?
“Ik luister af en toe. De zender bewijst vaak dat radio het snelste medium is. Zodra er wat speelt, kun je er over het algemeen van uitgaan dat Radio 1 er bovenop zit en er verslag van doet. In de praktijk zijn er natuurlijk ook veel nieuwsluwe momenten. De zender zou wat mij betreft op die momenten nog wel wat spannender en afwisselender mogen.

Als je de hele dag naar Radio 1 luistert, hoor je wel heel vaak hetzelfde voorbijkomen. Iets meer lef en uit de studio. Niet per se met locatie-uitzendingen, maar de luisteraar meer laten voelen, laten beleven, wat er gebeurt door verslaggevers erop af te sturen. Ik heb vaak het idee dat van het brede palet aan radiomogelijkheden er maar een zeer beperkt aantal wordt ingezet en dat is jammer.”

Kriebelt het nog soms? Anders gezegd: kunnen we je nog weer verwachten op de radio?
“Het radiobloed kruipt altijd waar het niet gaan kan. Vorig jaar heb ik tien podcasts gemaakt over het programma ‘Werk aan Uitvoering’ dat als belangrijkste doel heeft om de relatie tussen de overheid en de burgers te verbeteren. Daarnaast heb ik afgelopen kerst voor en met DUO-medewerkers een speciale ‘Kerstradio-uitzending’ gemaakt om in coronatijd toch met elkaar verbonden te zijn. Oude liefde roest nog lang niet.”

Dit was de laatste serie uit de reeks ‘Hoe is het met?’ voor 2022.

Foto: Stefanie van Ulft